Drzewo jest podstawowym elementem przyrody, a także źródłem życia. Nie bez powodu mówi się przecież, że lasy to płuca Ziemi. Od wieków drzewa są w centrum zainteresowania człowieka, a w kulturze celtyckiej, aż do końca I wieku n.e., odgrywały wręcz sakralną rolę. Człowiek czuł głęboką więź z duchami drzew, modlił się do nich, a nawet utożsamiał z nimi swoje bóstwa.

W istniejących dzisiaj kulturach pierwotnych drzewa w dalszym ciągu są przedmiotem kultu i odczuwa się wobec nich naprawdę silne emocje. Już starożytni podkreślali podobieństwa między drzewami a człowiekiem, szukając daleko idących analogii. Dla przykładu za odpowiednik głowy uznawano korzenie, członków - gałęzie, korpusu - pień, a myśli i czynów - liście oraz owoce. Żyjący w starożytnej Europie Galatowie, Helweci, Arwernowie, Bretończycy czy Galowie, należący do plemion celtyckich, swoje życiowe sukcesy i porażki ściśle łączyli właśnie z życiem drzew, które obficie porastały tereny ich zamieszkania. Druidom udało się stworzyć bardzo szczegółowy kalendarz, oparty na fazach Księżyca, cyklu słonecznym oraz konstelacjach gwiezdnych, ściśle związany z rozmaitymi gatunkami drzew. Wierzono, że osoba urodzona w przedziale odpowiadającym danemu drzewu posiada cechy dla niego charakterystyczne.

Podział roku według kalendarza celtyckiego jest następujący:

• Samonios - pierwszy miesiąc roku celtyckiego, w przybliżeniu odpowiadający listopadowi. Według Celtów rozpoczynał on półrocze, nazywane „mrocznym".
• Dumannios - drugi miesiąc roku celtyckiego, w przybliżeniu odpowiadający grudniowi.
• Riuńos - trzeci miesiąc kalendarza celtyckiego, w przybliżeniu odpowiadający styczniowi.
• Anagantios - czwarty miesiąc roku celtyckiego, w przybliżeniu odpowiadający lutemu.
• Ogronios - piąty miesiąc roku celtyckiego, w przybliżeniu odpowiadający marcowi.
• Cutios - szósty miesiąc roku celtyckiego, w przybliżeniu odpowiadający kwietniowi. Miesiąc ten zamykał półrocze, nazywane „mrocznym".
• Giamonios - siódmy miesiąc roku celtyckiego, w przybliżeniu odpowiadający majowi. Miesiąc ten rozpoczynał porę roku, określaną jako „półrocze światła".
• Simiuisonnos - ósmy miesiąc roku celtyckiego, w przybliżeniu odpowiadający czerwcowi.
• Eąuos - dziewiąty miesiąc roku celtyckiego, w przybliżeniu odpowiadający lipcowi.
• Elembiuios - dziesiąty miesiąc roku celtyckiego, w przybliżeniu odpowiadający sierpniowi.
• Edńnios -jedenasty miesiąc roku celtyckiego, w przybliżeniu odpowiadający wrześniowi.
• Cantlos - dwunasty miesiąc roku celtyckiego, w przybliżeniu odpowiadający październikowi. Miesiąc zamykający półrocze, nazywane „okresem światła".